در ادامه سلسله برنامه های ویدیوکنفرانس «انتقال دانش به روز در گستره ملی بخش کشاورزی» که توسط «شبکه دانش کشاورزی» موسسه آموزش و ترویج کشاورزی برگزار می شود، دکتر صالحی جوزانی، رئیس پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، صبح امروز به معرفی و بررسی «فناوری های تولید بیوکمپوست از پسماندهای کشاورزی» و برخی پروژه های پژوهشگاه در این حوزه پرداخت.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، دکتر غلامرضا صالحی جوزانی با اشاره به مزایای زیست محیطی و اقتصادی تبدیل پسماندهای کشاورزی به بیوکمپوست گفت: سالانه پنج میلیون تن کاه و کلش در مزارع برنج کشور برجای می ماند که اگر یک میلیون تن از آن هم برای تولید کمپوست استفاده شود سالانه 700 هزار تن کمپوست به ارزش 140 میلیارد تومان تولید خواهد شد.

از طرف دیگر با استفاده از این بیوکمپوست می توان از میزان مصرف کودهای شیمیایی در شالیزارهای کشور که حدود 300 هزار تن (با هزینه ای بالغ بر سه هزار میلیارد تومان) است، کاست که صرفه جویی ارزی قابل توجهی را عائد کشور خواهد کرد
وی در خصوص شرایط لازم برای اجرای فرایند تولید بیوکمپوست به شکل مناسب گفت: نسبت کربن به ازت حدود 3 به 7، رطوبت 60 درصد، اکسیژن (هوادهی)، میکروارگانیسم های قوی، EC و pH مناسب و عناصر ماکرو و میکرو مناسب (فسفر، ازت، پتاسیم) برای تولید مناسب کمپوست ضرورت دارند. 
رئیس پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی در ادامه به معرفی نمونه هایی از دستگاه های خانگی تولید بیوکمپوست و سیستم های تجاری مثل سیستم های ویندرو با هوادهی مکانیکی و سیستم های پایل استاتیک (هوادهی ساکن) پرداخت و با اشاره به رواج فراوان این سیستم ها در برخی کشورها، مشکلات اصلی تولید کمپوست از پسماندهای شهری را که باعث عدم اقتصادی شدن این سیستم ها در کشور شده، عدم سورتینگ از مبدا، طولانی بودن فرایند و عدم  بلوغ کافی و بوی بد، نسبت کربن به ازت پایین و وجود فلزات سنگین، عدم استفاده از تجهیزات مناسب و عدم پیاده سازی مهندسی فرایند صحیح و همچنین وجود عوامل پاتوژن انسانی و گیاهی عنوان کرد.
دکتر صالحی جوزانی با تبیین مراحل مختلف تولید کمپوست از پسماندهای کشاورزی و شهری که در مورد کلش برنج شامل جمع آوری، خرد کردن و خیساندن کاه و کلش، مخلوط کردن کود مرغی/دامی یا اوره با نسبت مناسب، افزودن سویه های میکروبی، تهیه ریسه ها، تنظیم رطوبت و هوادهی به مدت دو ماه و ارزیابی کیفیت کمپوست نهایی است اظهار داشت:  برای تولید کمپوست از کاه و کلش برنج در کنار مزرعه علاوه بر پسماند کشاورزی به کود حیوانی، میکروارگانیسم های موثر، دستگاه ترنر، دسترسی به آب شیرین یا آب چاه و زمینی با مساحت کافی و فضای مسقف نیاز است. 
رئیس پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی در ادامه به برنامه تحقیقاتی پژوهشگاه در زمینه تولید بیوکمپوست اشاره کرد و گفت: در این راستا، طرح هایی در زمینه جداسازی و شناسایی میکروارگانیسم های مزوفیل و ترموفیل موثر در فریاند کمپوستینگ، طراحی و مهندسی فرایندهای زیستی تولید بیوکمپوست، بهینه سازی تولید سریع کمپوست غنی شده از پسماندهای جامد شهری، باگاس، سرشاخه و ویتاس نیشکر و همچنین کاه و کلش برنج و نیز تولید بیوکمپوست در سطح پایلوت و نیمه صنعتی در پژوهشگاه اجرایی شده است.
این طرح ها اغلب با همکاری سایر ارگان ها نظیر شهرداری اصفهان، سازمان پسماند شهرداری اصفهان، کشت و صنعت سلمان فارسی شرکت توسعه نیشکر و موسسه تحقیقات نیشکر و صنایع جانبی اجرا شده است.
وی تصریح کرد: طرح دستیابی به دانش فنی تولید سریع بیوکمپوست غنی شده از پسماندهای جامد شهری با استفاده از میکروارگانیسم های بومی در سطح نیمه صنعتی طی قراردادی با شهرداری اصفهان و طرح های تولید کمپوست غنی شده از باگاس نیشکر در سطح آزمایشگاهی و پایلوت و در ادامه در سطح نیمه صنعتی و نیز تولید کمپوست از سرشاخه های  نیشکر در سطح نیمه صنعتی طی قرارداد با شرکت توسعه نیشکر خوزستان اجرایی شده اند. 
صالحی جوزانی با تشریح جزئیات فنی این طرح ها اظهار داشت: فعالیتهای پژوهشگاه در حوزه تولید بیوکمپوست از پسماندهای کشاورزی علاوه بر دستاوردهای قابل توجه اجرایی تا سطح صنعتی به تهیه دو دستورالعمل تولید کمپوست از پسماندهای برنج و نیشکر هم منجر شده است.