به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، این وبینار، روز دوشنبه، سوم خردادماه در راستای سلسله دوره‌های آموزشی «مدیریت فناوری در بخش کشاورزی» و در سه محور  آینده پژوهی، اصول و روش شناسی و تجارب موجود در کشاورزی از سوی دفتر امور فناوری سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی و مرکز آموزش عالی امام خمینی (ره) برگزار شد. 

مدرسان وبینار، دکتر سید علی اکبر عظیمی دزفولی عضو هیات علمی موسسه پژوهش‌های برنامه‌ریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی، دکتر غلامرضا صالحی جوزانی، عضو هیات علمی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی و مدیر کل دفتر امور فناوری سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی و مهندس خبات قادری، مدیر گروه مراکز رشد و  شرکت های دانش بنیان سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی بودند.
چشم انداز کشاورزی؛ مورد کاوی آینده نگاری تأمین آب کشاورزی جهت خودکفایی گندم 1404؛ روند تغییرات جهانی جمعیت، نیاز غذایی، آب و مناطق کشاورزی تا سال 2050؛ مطالعات فرصت برای یک پروژه سرمایه گذاری؛ ویژگی‌ها و شاخص‌های مطالعات امکان سنجی؛ نحوه انجام مطالعات امکان سنجی، از جمله محورهای این دوره بود.

دکتر صالحی جوزانی در سخنرانی خود در وبینار «آینده پژوهی و مطالعات امکان سنجی در کشاورزی» با اشاره به افزایش فزاینده نیازهای غذایی جهان گفت: تا سال ۲۰۵۰ میزان دریافت انرژی از ۲۷۰۰ کالری در روز برای هر نفر به بیش از ۳۰۰۰ کالری خواهد رسید. برای تغذیه این جمعیت نیاز به افزایش حدود ۵۰ تا ۷۰ درصدی تولید محصولات غذایی خواهد بود. 

وی خاطرنشان کرد: تا سال ۲۰۵۰ نیاز به غلات از دو میلیارد تن به حدود ۳.۵ میلیارد تن در سال خواهد رسید. میزان تولید سالانه گوشت هم از ۲۷۰ میلیون تن به ۴۷۰ میلیون تن خواهد رسید.

عضو هیات علمی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی تصریح کرد:  ۹۰ درصد افزایش تولید  و ۱۰ درصد افزایش سطح زیر کشت محصولات کشاورزی هم ناشی از ارقام پرمحصول و کشت متراکم خواهد بود که البته بیشترین میزان افزایش تولید هم در کشورهای در حال توسعه خواهد بود.

صالحی جوزانی خاطرنشان کرد: تا سال ۲۰۵۰ مصرف انرژی سه برابر خواهد شد و میزان مصرف سوخت های فسیلی هم حدود ۸۵ درصد از کل منابع انرژی را شامل خواهد شد.

۱۵ درصد بقیه را هم انرژی های تجدید پذیر و سوختهای زیستی به خود اختصاص می‌دهند. این موارد در نهایت منجر به افزایش آلودگی هوا، افزایش تراکم سیستم های حمل و نقل، پسماندها و پساب بیشتر و در نتیجه اثرات سوء بیشتر بر سلامت مردم و سایر جانداران خواهد بود.

عضو هیات علمی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی با اشاره به این که در حال حاضر تنها ۱۰ درصد از وسعت ۱۶۵ میلیون کیلومتر مربعی ایران قابل کشت است، اظهار داشت: مساحت زمین های زراعی و باغات ایران بالغ بر  14 میلیون هکتار است ولی باید توجه داشت که میانگین سالانه بارش در 70 درصد زمین های زراعی کشور حدود 250 میلی متر است و فقط 30 درصد ایران  یا به عبارتی 7.4 میلیون هکتار از کشور شاهد بارش سالانه 500 میلی متر است.

وی تصریح کرد: کل منطقه قابل کشت در ایران حدود 24 میلیون هکتار تخمین زده می شود که تقریبا 50 درصد آن بسیار ضعیف تخمین 
زده شده است. از طرف دیگر حدود شش تا هفت میلیون هکتار از زمین های زراعی کشور دارای درجات مختلف مشکل شوری هستند که تا سال 2050 احتمالا به حدود هشت میلیون هکتار  افزایش خواهد یافت.

وی در ادامه در خصوص وضعیت جهان در سال ۲۰۵۰ از لحاظ آب و غذا گفت: براساس پیش‌بینی ها شش میلیارد نفر از مردم دنیا در سال ۲۰۵۰ با کمبود آب
مواجه خواهند بود و میزان تقاضای کلی جهان برای آب نیز حدود 55 درصد افزایش خواهد یافت. نیاز انسان به غذا هم 50 درصد  بیشتر خواهد بود.

عضو هیات علمی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی در پایان با اشاره به برخی دستاوردها و ظرفیت‌های فناوری‌های نوین در کمک به کشاورزی گفت: از جمله راهکارهای رفع چالش های  کشاورزی ایران در سال ۲۰۵۰ افزایش راندمان آبیاری، افزایش تولید در واحد سطح، کشت محصولات جدید و تغییر الگوی مصرف، استفاده از فناوری‌های کارای گلخانه‌ای، مدیریت تقاضا و کاهش ضایعات و استفاده از ارقام و نژادهای جدید با سازگاری و پتانسیل بالا است.